دكتر على شریعتى
نماز شدن انسان ، تلاش براى شدن و زنده ماندن ، نیایش خواستن است . خواستن انسانى است كه از آنچه دارد خوشنود نیست . و در آنچه كه هست رنج مى برد. اساسى ترین درسى كه در نماز مى اندیشیم توحید در هستى است و طرد همه (شركها) و (تفرقه ها) و نفى همه قدرتهاى دروغین ، غیر از خدا. اولین عبارتى كه بر زبان مى آوریم در شروع ، اذان (الله اكبر) یعنى خدا بزرگتر است این بدین معنى است كه خدا از همه قدرتها و ایده آلها بزرگتر است و باید به بزرگتر بودن خدا از همه توجه داشت
این ضربه محكمى است بر كسانى كه ایده آلهائى را در مسیر غیر خدا شعار زندگى خویش قرار مى دهند و در آن خود را گم مى كنند. انقلابى راستین كه با خدا و خلق میثاقى مقدّس بسته است از تزلزل در برابر خداوندان زر و زور و نیروهایشان منع مى كند. و یاد آور مى شود كه هان فراموش نكن كه خدا بزرگتر است و اگر در راه خدا قدم گذارى و براه خویش ایمان داشته باشى قدرت (فرعون ، قارون ، بلعم ) را در هم مى شكند و مى تواند تو را یارى كند. وقتى (لااله الاالله ) مى گوئیم بار دیگر همه خدایان دروغین را نفى مى كنیم . اله ، خداى غیر الله ، خداى غیر حقیقى ، پول مقام قدرت موقعیت اجتماعى و ... همه و همه كه در قالب هوسهاى پوچ گذاشته شوند و در راه خدا و اسلام نباشند اِله مى باشند.
این انقلابى ترین شعار اسلام است كه در دل مجاهدین این همه شور و شوق آفریده است و هم مى آفریند كه مایه رستگاریشان است